بیشینه سازی سود در مسئله ی عمومی تعیین اندازه ی دسته و زمان بندی تولید با فرض انعطاف در انتخاب تقاضا

چکیده تعیین اندازه ی دسته و زمان بندی تولید از مهم ترین مسائل مطرح در زمینه ی برنامه ریزی تولید هستند. علیرغم وابسته بودن این دو مسئله به یکدیگر، اکثر مطالعات صورت گرفته در این زمینه، آن ها را به صورت جداگانه و سلسله مراتبی مورد بررسی قرار می دهند. مدل عمومی تعیین اندازه دسته و زمان بندی تولید (glsp)، با توجه به ارتباط این دو مسئله، آن ها را به صورت هم زمان در نظر می گیرد. فرض پایه در اکثر مطالعات صورت گرفته در مسائل تعیین اندازه ی دسته و زمان بندی تولید و هم چنین به صورت خاص در تمامی مطالعات صورت گرفته بر روی مسئله ی glsp، این است که به کلیه ی تقاضای مشتریان پاسخ داده شود و این در حالی است که در یک کسب و کار با هدف بیشینه کردن سود پاسخ گویی به تمامی تقاضاها، ممکن است یک جواب بهینه نباشد. در این تحقیق بیشینه سازی سود در مسئله ی عمومی تعیین اندازه ی دسته و زمان بندی تولید، با فرض انعطاف در انتخاب تقاضا (pglsp) مورد بررسی قرار گرفته است. این مسئله با اضافه شدن فرض انعطاف در انتخاب تقاضا، توسعه ای بر مدل glsp است. به عبارتی مقدار تقاضای پذیرفته شده در هر دوره، اندازه ی دسته و زمان بندی تولید مسائلی هستند که به صورت هم زمان، در این مسئله مورد بررسی قرار می گیرد. تقاضای پذیرفته شده در هر دوره بین حد بالا و پایین تقاضا قرار دارد. با توجه به این فرض، تابع هدف کلاسیک این مدل یعنی کمینه کردن هزینه ها به تابع هدفی به صورت ماکزیمم کردن سود خالص تبدیل می شود. در این پایان نامه چهار مدل ریاضی برای مسئله ی مذکور ارائه شده و کارایی هر یک از آنها در دسته مسائل مختلف تولید شده مورد بررسی قرار گرفته است. این مدل ها از نظر ساختار تعیین توالی و تعیین اندازه ی دسته با یکدیگر متفاوتند. مدل های اول و دوم با درنظر گرفتن موقعیت هایی در هر دوره، توالی محصولات را تعیین می کنند. این موقعیت ها در مدل ها سوم و چهارم وجود نداشته و تعیین توالی در آن ها با استفاده از تغییر حالت آماده سازی و الگوبرداری از مسئله فروشنده دوره گرد صورت می پذیرد. تعیین اندازه دسته در مدل های اول و سوم به تعیین مقدار تولید از هر محصول و در هر دوره تعیین می شود. اندازه ی دسته در مدل های دوم و چهارم بر اساس دوره مصرف تفکیک شده است. اصلاحات لازم در هر یک از مدل ها در صورت اضافه شدن محدودیت حداقل اندازه ی دسته و هم چنین عدم وجود فرض نامساوی مثلثی بین زمان های آماده سازی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. علاوه براین هفت روش ابتکاری مختلف بر اساس روش های تثبیت و آزادسازی و افق غلطان نیز برای مسئله ارائه و با یکدیگر مقایسه شده اند. این الگوریتم ها در حالی که زمان حل مسائل را به صورت قابل توجهی کاهش داده اند، از جواب های با کیفیتی نسبت به مدل های ریاضی برخوردارند. کلمات کلیدی: 1- تعیین اندازه ی دسته،2- زمان بندی، 3- بیشینه سازی سود، 4- انعطاف در انتخاب تقاضا